Літургія Гадзінаў

ЮТРАНЬ ЗА ПАМЕРЛЫХ

Уступ:

Божа, прыйдзі мне на дапамогу,

Пане, паспяшы да мяне на паратунак.

Хвала Айцу і Сыну, і Духу Святому,

Як была спрадвеку, цяпер і заўсёды

І на вякі вечныя. Амэн. Аллелюя

Гімн:

Хрысце, надзея збаўлення,

Наша Жыццё, уваскрасенне

К табе ў смеротнай часіне

Ўзносім сэрцы і вочы.

Ведаеш Ты страх смяротны,

ведаеш жахі канання,

бо ціха, голаў схіліўшы,

аддаў Айцу Богу дух Свой.

Ўзяў на Сябе Ты з любові

мукі і боль чалавечы,

а тых, што церпяць з Табою,

кладзеш на Айцовыя плечы.

Быў да крыжа Ты прыбіты,

рукі раскінуў шырока,

каб тых, хто ў муках канае,

да раны сэрца прыкласці.

Ты перамог моц шатана,
Ты расчыніў брамы неба,

о Божа, вылеч ад ранаў,

дай нам жыццё пасля смерці.

І тыя, целы каторых

спяць у бязмежным спакоі,

у Тваім святле хай прачнуцца,

цябе каб славіць навекі. Амэн.

Псальмодыя

1 ант. Нашы дні, як трава прамінаюць; а Ты, Божа, векавечны.

Псальм 90(89), 1-6

Бог – надзея чалавека

У Пана адзін дзень, як тысяча гадоў, і тысяча гадоў, як адзін дзень (2 П 3, 8)

Божа, Ты быў нам прытулкам

З пакалення ў пакалення.

Перш чым нарадзіліся горы, †

зямлю і сусвет перш чым стварыў Ты, *

Ты – наш Божа з веку і да веку.

Ты вяртаеш у пыл чалавека *

і кажаш: «Вяртайцеся, сыны людскія».

Бо тысячагоддзі прад вачамі Тваімі †

як дзень учарашні, мінулы *

альбо як начная варта.

Ты нібы разводдзем іх зносіш, †

яны нібы сон ранні, *

як трава, што узрастае

Зялёная і квітнеючая ўранні, *

а ўвечары – вяне і сохне.

Вось гэтак нас гняце гнеў Твой, *

турбуе Твая суровасць.

Ты нашы правіны паклаў прад Сабою, *

грахі нашы ўтоеныя прад ззянем Твайго аблічча.

Мера жыцця ў нас – год семдзесят, *

восемдзесят – для найдужэйшых.

Ды большасць з іх– гэта праца і марнота, *

бо плывуць яны шпарка, і мы ўсе адлятаем.

Хто ведае сілу Твайго гневу, *

хто можа вытрымаць Твайго абурэння сілу?

Навучы нас лічыць дні нашы, *

каб набылі мы мудрасць сэрцаў.

Павярніся, о Божа, дакуль чакаць Ты будзеш,

да Сваіх слугаў май жа літасць.

Умацуй на дасвецці нас Сваёю ласкай, *

на ўсе дні нашы дай радасць і уцеху.

Дай нам радасць замест Твайго прыгнёту, *

за гады, у якіх спазналі мы нядолю.

Няхай слугам Тваім аб’явяцца Твае дзеі, *

а сынам іхнім – Твая слава.

Хвала Айцу, і Сыну, *

і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер, і заўсёды, *

і на векі вечныя. Амэн.

ант. Нашы дні, як трава прамінаюць; а Ты, Божа, векавечны.

2 ант. Ад смерці вечнай, * захавай нас, Пане.

Песня Іс 38, 10–14. 17–20

Бог – аздараўленнем паміраючага

Я – жывы, і быў мёртвы ... і маю ключы смерці (Ап 1, 17-18)

Казаў я: у палове маіх дзён,*

Адысці я мушу.

У брамах прадоння мяне пакіне *

гадоў маіх рэшта.

Казаў я: Не ўбачу ўжо Бога *

у жыцця краіне,

Ужо не ўбачу нікога *

між насельнікаў гэтага свету.

Жыллё маё разбяруць, панясуць ад мяне, *

як будан пастухоўскі.

Як ткач, я звінуў сваё жыццё, †

а ніць яго ператнуў Пан, *

ад рання да ночы мяжу мне пазначыў.

Усклікаю я да ранку. *

Ён, нібы леў, мае трушчыць косці.

Пішчу, нібы птушка малая, *

уздыхаю, нібы галубіца.

Стаміліся вочы ад позірку ўгору, *

Пане, стань пры мне, бо гняце мяне ўціск.

І вось душу маю засцярог Ты *

ад бездані пякельнай,

Калі Ты прэч адрынуў *

усе мае правіны.

Айцец абвяшчае дзецям Тваю вернасць. *

Пан нясе мне дапамогу.

Таму граць песні мы будзем на струнах †

у часе дзён сваіх жыццёвых *

у Божай Святыні.

Хвала Айцу, і Сыну, *

і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер, і заўсёды, *

і на векі вечныя. Амэн.

ант. Ад смерці вечнай, * захавай нас, Пане.

3 ант. Буду славіць Пана* аж да хвіліны смерці.

Псальм 145(146)

Шчаслівыя, хто давярае Богу

Праслаўляем Пана ў нашым жыцці, гэта значыць у паводзінах нашых (Арнобій)

Праслаўляй, душа мая, Пана†

Буду славіць Яго да канца свайго жыцця*

Пакуль існую, спяваць Пану буду.

Не майце надзеі на вяльможных, *

ды на чалавека, які не дасць вам дапамогі.

Калі душа пакіне яго, зноў ён абернецца ў попел *

і знікнуць яго намеры.

Шчаслівы той, каго выбірае Бог Якуба, *

хто ўскладае надзеі на Пана Бога.

Бо Ён стварыў зямлю і неба, *

і ўсё, што існуе ў іх.

Ён веру зберагае навекі, *

прыгнечаным дае прысуд справядлівы,

Корміць хлебам галодных, *

вязняў з вязніц вызваляе.

Пан вяртае зрок сляпому, †

Бог прыгнечаным дух уздымае *

і набожных любіць.

Пан ахоўвае прыхадняў, †

дапамагае сіротам і ўдовам, *

а бязбожных кіруе на бездарожжа.

Пан валадарыць навекі, *

Бог твой, Сіёне, з роду і ў род далёкі.

Хвала Айцу, і Сыну, *

і Духу Святому.

Як была спрадвеку, цяпер, і заўсёды, *

і на векі вечныя. Амэн.

ант. Буду славіць Пана* аж да хвіліны смерці.

Чытанне 1 Фес 4, 14

Калі мы верым, што Езус Хрыстус сапраўды памёр і ўваскрос, дык тых, хто памёр уЕзусе Хрысце, Бог уваскрасіць разам з Ім.

Кароткі рэспансорый

С: Я Цябе праслаўлю, Божа, бо прыняў мяне навекі.

У: Я Цябе праслаўлю, Божа, бо прыняў мяне навекі.

С: Змяніў плач мой Ты на радасць.

У: бо прыняў мяне навекі.

С: Хвала Айцу і Сыну і Духу Святому.

У: Я Цябе праслаўлю, Божа, бо прыняў мяне навекі.

Ант. да Песні Захарыя Я – ваша ўваскрасенні і Жыццё.* Хто верыць у Мяне, хоць бы і памёр, жыць будзе ,* а кожны, хто жыве і верыць у Мяне, жыць будзе навекі.

Песня Захарыі

Благаслаўлёны Пан, Бог Ізраэля,

Бо народ свой наведаў і вызваліў

І ўзбудзіў для нас моц збавенную

У доме слугі свайго Давіда.

Даўно запавядаў Ён

Праз вусны сваіх святых прарокаў,

Што збавіць нас ад нашых непрыяцеляў

І з рукі ўсіх, хто нас ненавідзіць,

Што бацькам нашым будзе міласэрным

І ўспомніць на святыя сваі запаветы,

На прысягу, якую даў

Бацьку нашаму Абрагаму.

Да нам гэта, і, вызваленыя з моцаў ворагаў

Служыць Яму будзем без трывогі

У пабожнасці і справядлівасці перад Ім

Па ўсе дні нашыя.

А ты, дзіця, будзеш названы прарокам Найвышэйшага,

Калі пойдзеш перад Панам падрыхтаваць Яму дарогі

Народу Ягонаму дапаможаш пазнаць збаўленне

Праз адпушчэнне правінаў

Дзякуючы сардэчнай літасці нашага Бога

З якой наведае нас Узыходзячае Сонца з вышыні,

Каб асвяціць тых, што ў цемры і ценю жывуць,

Каб нашыя крокі скіраваць на шляхі супакою.

Просьбы

Пакорна будзем маліць Пана, Айца Усемагутнага, Які ўваскрасіў Езуса Хрыста і вярнуў да жыцця нашыя смяротныя целы, і прасіць Яго: